Μια ταινία που διαπραγματεύεται τη θλίψη, την απώλεια, την απόπειρα αυτοκτονίας και έναν ιδιότροπο χαρακτήρα. Πώς συμπεριφέρεται ο Όττο και πώς αποφασίζει να ζήσει ή να μη ζήσει; Γιατί έχει αυτές τις συμπεριφορές και γιατί οδηγείται σε αυτές τις επιλογές;
Μέσα από το ξετύλιγμα της ζωής του δίνονται απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα… Πίσω από κάθε συμπεριφορά υπάρχει και μια ιστορία… οπότε είναι μια ευκαιρία μέσα από αυτή την ταινία να ανακαλύψουμε τις αφηγήσεις ζωής του Όττο.
Μια ταινία που στηρίζεται στο βιβλίο, με τίτλο «Ένας άντρας που τον λένε Ούβε», του Φρέντρικ Μπάκμαν.
Ένας 65χρονος άνδρας, ο Τομ Χανκς, ο οποίος βιώνει το πένθος εξαιτίας της απώλειας της συζύγου του, προσπαθεί να βάλει τέλος στη ζωή του. Είναι εσωστρεφής, με πολλά ψυχαναγκαστικά στοιχεία, περίεργος και με μια ανάγκη να πολεμάει για το σωστό και για το δίκαιο. Μέσα από την αλληλεπίδρασή του με τους γείτονες και τις προσπάθειες να φύγει από αυτή τη ζωή πηγαίνει προς τα πίσω σκέφτεται σκηνές από τη ζωή του, οπότε σταδιακά μαθαίνουμε για τη ζωή του, από τότε που γνώρισε τη σύζυγό του μέχρι και τον θάνατό της, δύο μήνες πριν…
Η ταινία γυρισμένη το 2022, περιγράφει τη ζωή αυτού του ιδιότροπου ανθρώπου, ο οποίος ήρθε αντιμέτωπος με την απώλεια της συζύγου του και έπειτα με την απώλεια της εργασίας του, που ήταν και από τα λίγα σημαντικά πράγματα που είχε στη ζωή του. Η σύζυγός του ήταν η μόνη χαρά στη ζωή του, όπως αναφέρει ο ίδιος η σύζυγός του τον κινητοποιούσε και τον έκανε να ζει. Τη δουλειά την έχασε με έναν άδικο τρόπο, αναγκάστηκε να βγει στη σύνταξη και αυτό αποτέλεσε μια πληγή ακόμη για τον ίδιο. Μέσα στην ταινία γενικά θίγεται με όμορφο τρόπο και δημιουργεί προβληματισμό και το θέμα της τρίτης ηλικίας. Όταν κάποιος γεράζει πρέπει να απομακρύνεται από τη ζωή, γιατί τη σκιάζει, δεν την αφήνει να προχωρήσει;
Ο Όττο είναι ένας άνθρωπος που προσπαθεί να πάει να συναντήσει όσο το δυνατόν πιο σύντομα τη σύζυγό του και δοκιμάζει διάφορους τρόπους, αλλά πάντα προκύπτει ένα εμπόδιο που τον κρατά στη ζωή. Έχει ακόμη ανθρώπους που τον χρειάζονται και που ο ίδιος μπορεί να φανεί χρήσιμος, αλλά και να μοιραστεί μαζί τους στιγμές. Η οικογένεια που μετακόμισε δίπλα του δεν τον αφήνει σε ησυχία και διαρκώς μπλέκεται στα πόδια του, με αποτέλεσμα να του προκαλεί προβλήματα αλλά και να τον κρατάει με αυτόν τον τρόπο, χωρίς να το γνωρίζει, στη ζωή. Ο ίδιος δεν έχει πλέον κανένα λόγο να ζει και έχει σχεδιάσει τη φυγή του από αυτή τη ζωή.
Όσο ξετυλίγεται το νήμα της μέχρι τώρα ζωής του καταλαβαίνουμε πόσο πόνο και θλίψη έχει μέσα του και τώρα βρίσκεται σε μια απόγνωση και θεωρεί ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ζει. Η ταινία, όμως, δείχνει ότι η αλληλεπίδρασή μας με τους άλλους είναι σημαντική και μπορεί να δώσει νόημα στη ζωή μας… μπορεί να μας υπενθυμίσει ότι είμαστε άνθρωποι και ότι είμαστε εδώ για να παλέψουμε για το σωστό, το δίκαιο και το ηθικό. Αυτά αποτελούσαν βασικές αξίες του Όττο, από τη νεαρή ενήλικη ζωή του.
Η ταινία μας φέρνει αντιμέτωπους με όχι ψυχοπλακωτικό τρόπο με ορισμένα γεγονότα που για κανέναν δεν είναι ευχάριστα… Πόσο δύσκολο είναι να ζούμε χωρίς τον άνθρωπο με τον οποίο έχουμε μοιραστεί όλη μας τη ζωή; Πόσο δύσκολο είναι να διαχειριστούμε την άδεια πλευρά του κρεβατιού, το άδειο σπίτι και την άδεια ζωή μας; Πόσο δύσκολο είναι να αποχωριστούμε τα προσωπικά του αντικείμενα, αδειάζοντας ακόμη περισσότερο το σπίτι; Και τι απομένει στη ζωή μετά από την απώλεια; Η ίδια μας η ζωή… και τι μπορούμε να κάνουμε με αυτή; Η ταινία δίνει γενικά μια σχετικά αισιόδοξη οπτική για τη ζωή και τονίζει το πόσο σημαντικό είναι να έχουμε ανθρώπους γύρω μας, να νιώθουμε ότι μας στηρίζουν και τους στηρίζουμε… καθώς ο Όττο ζει σε μια γειτονιά που είναι υποστηρικτική. Ωστόσο, παραμένει ο προβληματισμός… πόσο το συναντάμε αυτό στις σύγχρονες ατομικιστικές γειτονιές, όπου ο καθένας είναι απασχολημένος με τα δικά του προβλήματα;
Όττο: «Αφοσιώθηκα τόσο πολύ στα δικά μου προβλήματα, που σταμάτησα να σκέφτομαι οποιονδήποτε άλλο».
ΤΑΙΝΙΑ: Ένας άνθρωπος που τον έλεγαν Όττο (A man called Otto). 2022.
Σκηνοθεσία: Μαρκ Φόρστερ
Ηθοποιοί: Ρέιτσελ Κέλερ, Μανουέλ Γκαρσία- Ρούλφο, Τομ Χανκς.
Κουραβάνας Νικόλαος & Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγοι, MSc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου