Θέματα Κατατακτηρίων Εξετάσεων Ψυχολογίας Φλώρινας 2022-2023

ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Νοερές εικόνες βάθους.

Περιγράψτε τη διαδικασία δημιουργίας, αποθήκευσης και σάρωσης των εικόνων αυτών.

Απάντηση:

Βιβλίο Κωσταρίδου- Ευκλείδη, Γνωστική Ψυχολογία, σελ. 89: νοερές εικόνες- εικονική αναπαράσταση επιφάνειας και εικονική αναπαράσταση βάθους

Σελ. 99- διαδικασίες δημιουργίας, σάρωσης και μετασχηματισμού των εικόνων

 

 

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

1. Τι λένε οι σύγχρονες ψυχοδυναμικές προσεγγίσεις για το ασυνείδητο.

2. Περιγράψτε τη διεργασία της σκέψης μέσω της ψυχανάλυσης.

3. Ποιοι είναι οι τύποι δεσμού στους ενήλικες. Με βάση τη θεωρία του δεσμού περιγράψτε πως επηρεάζεται ο δεσμός όταν το άτομο μεγαλώνει.

Απάντηση:

1. Cervone & Pervin, Προσωπικότητα, σελ. 199

Jung- συλλογικό ασυνείδητο: συνολικές εμπειρίες προηγούμενων γενεών

(Schultz & Schultz. Ψυχολογικές Θεωρίες Προσωπικότητας)

Jung- Προσωπικό ασυνείδητο- δεξαμενή του υλικού που ήταν κάποτε συνειδητό, αλλά έχει λησμονηθεί ή απωθηθεί

Συλλογικό ασυνείδητο- οι εμπειρίες που έχουμε κληρονομήσει από το ανθρώπινο είδος, όλα όσα μεταφέρουμε από προηγούμενες γενιές.

Adler και Horney- δεν ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με το ασυνείδητο

(Schultz & Schultz. Ψυχολογικές Θεωρίες Προσωπικότητας)

Cervone & Pervin, Προσωπικότητα, σελ. 132- 133- σύγχρονη αντίληψη για την έννοια του ασυνειδήτου- το ψυχαναλυτικό ασυνείδητο και το γνωστικό ασυνείδητο

 

2. Cervone & Pervin, Προσωπικότητα, σελ. 163

Σκέψεις πρωτογενούς διεργασίας- γλώσσα του ασυνειδήτου, χωρίς λογική και ορθολογισμό

Σκέψεις δευτερογενούς διεργασίας- η γλώσσα της συνειδητότητας, ο έλεγχος της πραγματικότητας και η λογική

 

3. Cervone & Pervin, Προσωπικότητα, σελ. 213

Ασφαλής, αποφευκτικός, αγχώδης- αμφιθυμικός

 

 

 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Θεωρίες κοινωνικής απόδοσης.

Περιγράψτε το μοντέλο συνδιακύμανσης.

Περιγράψτε το θεμελιώδες σφάλμα απόδοσης.

Απάντηση:

Aronson et al. Κοινωνική ψυχολογία, σελ. 120-126

Θεωρία απόδοσης: περιγραφή του τρόπου που οι άνθρωποι ερμηνεύουν τις αιτίες της συμπεριφοράς τους και της συμπεριφοράς των άλλων ανθρώπων.

Πατέρας της θεωρίας κοινωνικής απόδοσης είναι ο Heider. Μίλησε για απλοϊκή ψυχολογία ή ψυχολογία του κοινού νου.

Οι αποδόσεις μπορεί να είναι εσωτερικές ή εξωτερικές.

Μοντέλο συνδιακύμανσης του Kelley: εσωτερικές έναντι εξωτερικών αποδόσεων, για την αναζήτηση των αιτιών εξετάζετε πολλαπλές συμπεριφορές από διαφορετικά χρονικά σημεία και καταστάσεις

Θεμελιώδες σφάλμα απόδοσης του Ross: τάση να υπερεκτιμάται  ο βαθμός στον οποίο η συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων είναι αποτέλεσμα εσωτερικών, προδιαθεσικών παραγόντων και να υποτιμάται ο ρόλος που παίζουν οι καταστασιακοί παράγοντες.

 

 

 

ΘΕΜΑΤΑ Κατατακτήριες εξετάσεις 2022-2023

 

ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

1. Αναφερθείτε στον ορισμό και στο θεωρητικό πλαίσιο καθώς και στην κλινική πρακτική:

α. προκατάληψη επεξεργασίας πληροφοριών

β. προβολική υπόθεση

γ. σύστημα ανταλλάξιμων αμοιβών

δ. μίμηση προτύπου

 

Απάντηση από Ψυχοπαθολογία (Kring et al.)

α. Kring et al- σελ. 95

Ορισμός: η κατάθλιψη χαρακτηρίζεται από ιδιαιτερότητες στην προσοχή, στην ερμηνεία και στην ανάκληση των αρνητικών και θετικών πληροφοριών. Αυτό το χαρακτηριστικό στοιχείο της προσοχής και της μνήμης ονομάζεται ‘προκατάληψη στην επεξεργασία των πληροφοριών’.

Θεωρητικό πλαίσιο: γνωσιακή- συμπεριφοριστική προσέγγιση του Beck. Στηρίζεται στις στρεβλώσεις αναφορικά με τον τρόπο που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τις εμπειρίες της ζωής τους.

Κλινική πρακτική: στόχος της θεραπείας είναι να αλλάξουν οι ασθενείς τη γνώμη που έχουν για τον εαυτό τους και τον τρόπο που ερμηνεύουν τα γεγονότα της ζωής τους. Στόχος είναι να προσφέρει στους ασθενείς εμπειρίες, τόσο εντός όσο και εκτός της θεραπείας, που θα αλλάξουν τις αυτόματες αρνητικές σκέψεις, τις πυρηνικές πεποιθήσεις και τα αρνητικά γνωσιακά σχήματα.

β. Kring et al- σελ. 143

Ορισμός: το υλικό των εργαλείων αποτελείται από ερεθίσματα που είναι αδόμητα ή αμφίσημα, με αποτέλεσμα οι απαντήσεις του ατόμου να καθορίζονται από ασυνείδητες διεργασίες και να αποκαλύπτουν τις πραγματικές στάσεις, τα κίνητρα και τους τρόπους συμπεριφοράς. Αυτή είναι η προβολική υπόθεση.

Θεωρητικό πλαίσιο: οι προβολικές τεχνικές πηγάζουν από την ψυχαναλυτική προσέγγιση. Η χρήση των προβολικών δοκιμασιών στηρίζεται στην υπόθεση ότι το άτομο, εάν ρωτιόνταν ευθέως, θα ήταν είτε ανίκανο είτε απρόθυμο να εκφράσει τα πραγματικά του συναισθήματα. Οι ψυχαναλυτές προτιμούν τέτοιου είδους δοκιμασίες, καθώς είναι μια επιλογή που είναι συνεπής με την ψυχαναλυτική υπόθεση ότι οι άνθρωποι αμύνονται απέναντι στις δυσάρεστες σκέψεις και στα δυσάρεστα συναισθήματα με το να τα απωθούν στο ασυνείδητο.

Κλινική πρακτική: τα προβολικά τεστ, όπως ΤΑΤ και Rorschach, είναι εργαλεία ψυχολογικής αξιολόγησης, όπου παρουσιάζεται στο άτομο ένα σύνολο τυποποιημένων ερεθισμάτων (φιγούρες ατόμων ή κηλίδες μελάνης). Είναι αρκετά αμφίσημα  ώστε να επιτρέπουν ποικιλία στις απαντήσεις.

γ. Kring et al- σελ. 91

Ορισμός: το σύστημα ανταλλάξιμων αμοιβών είναι μια διαδικασία κατά την οποία δίνουμε κουπόνια για την επιθυμητή συμπεριφοράς. Τα κουπόνια μπορούν να ανταλλαχθούν στη συνέχεια με επιθυμητά αντικείμενα και δραστηριότητες

Θεωρητικό πλαίσιο: εφαρμόζεται στο πλαίσιο του συμπεριφορισμού. Στηρίζεται στο σύστημα των ενισχύσεων που μπορούν να δοθούν ώστε να αυξηθεί η συχνότητα εμφάνισης μιας επιθυμητής συμπεριφοράς. Πρόκειται για τη θετική ενίσχυση των δράσεων του οργανισμού, σύμφωνα με τη συντελεστική προσέγγιση του συμπεριφορισμού.

Κλινική πρακτική: Κάθε φορά που το παιδί κάνει τις εργασίες που έχει για το σπίτι ή κάθεται στη θέση του κατά την ώρα του μαθήματος κερδίζει ένα αυτοκόλλητο. Μπορεί ανταλλάξει στη συνέχεια αυτά τα αυτοκόλλητα με αντικείμενα ή δραστηριότητες. Επίσης, μπορεί να εφαρμοστεί σε άτομα με νοητική υστέρηση ή σε ιδρύματα και φυλακές.

δ. Kring et al- σελ. 222-223, 57

Ορισμός: όλοι μαθαίνουμε παρακολουθώντας και μιμούμενοι άλλους, μια διεργασία που ονομάζεται μίμηση προτύπου. Τεχνική τροποποίησης της συμπεριφοράς κατά την οποία παρατηρούμε τη συμπεριφορά των άλλων και παίρνουμε μέρος μαζί τους στην εκτέλεση της επιθυμητής συμπεριφοράς.  

Θεωρητικό πλαίσιο: κοινωνιογνωστική προσέγγιση ή θεωρία κοινωνικής μάθησης του Bandura. Η μίμηση προτύπου μπορεί να μειώσει τον φόβο για ένα αντικείμενο ή να εξηγήσει την απόκτηση αποκλίνουσας συμπεριφοράς. Στις μελέτες του Bandura, παιδιά προσχολικής ηλικίας παρακολουθούσαν έναν ενήλικα να χτυπά και να κλοτσά τον Bobo. Όταν τα παιδιά έμεναν μόνα τους με την κούκλα, μιμούνταν τη συμπεριφορά του υποδείγματος που είχαν μόλις δει.  

Κλινική πρακτική: μάθηση μέσω προτύπου, κατευθυνόμενη συμμετοχή και συγκαλυμμένη μάθηση μέσω προτύπου.  Εφαρμογή των τεχνικών μίμησης προτύπου για να εξαλείψει φόβους και άλλες έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις. (Schultz & Schultz, Θεωρίες προσωπικότητας, σελ. 497).

 

2. Αναφερθείτε στους πέντε μεγάλους παράγοντες σε περίπου 20 γραμμές.

(Schultz & Schultz, Θεωρίες προσωπικότητας, σελ. 328)

Νευρωτισμός: ανήσυχος, ανασφαλής, νευρικός, ιδιαίτερα αγχωμένος

Εξωστρέφεια: κοινωνικός, ομιλητικός, στοργικός

Δεκτικότητα σε εμπειρίες: πρωτότυπος, ανεξάρτητος, δημιουργικός, τολμηρός

Προσήνεια: ευχάριστος, καλόκαρδος, μειλίχιος, καταδεκτικός, ευγενής

Ευσυνειδησία: προσεκτικός, αξιόπιστος, εργατικός, οργανωμένος.

Οι McCrae και Costa εντόπισαν τους πέντε στιβαρούς ή μεγάλους παράγοντες, καθώς είχε θεωρηθεί ότι ο Eysenck είχε προτείνει πολύ λίγες διαστάσεις και ο Cattell είχε προτείνει πάρα πολλούς παράγοντες. Οι παράγοντες αυτοί εντοπίζονται τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες, καθώς και σε πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς. Πρόκειται για παράγοντες και χαρακτηριστικά γνωρίσματα που αντιπροσωπεύουν μια κοινή ανθρώπινη δομή προσωπικότητας, που ξεπερνά και υπερβαίνει τις πολιτισμικές διαφορές.

 

 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Ο ρόλος της κοινωνικής σύγκρισης στη διατήρηση και αλλαγή της κοινωνικής τάξης. Τεκμηριώστε με θεωρητικά και ερευνητικά δεδομένα.

(Εισαγωγή στην Κοινωνική Ψυχολογία, Β’ τόμος, 17^ο κεφάλαιο, σελ. 281)

Κοινωνική σύγκριση και διατήρηση

Θεωρία κοινωνικής σύγκρισης – Festinger

Φαινόμενο κανονικοποίησης – Sherif

Θεωρία κοινωνικής ταυτότητας- κοινωνική σύγκριση και κοινωνική κατηγοριοποίηση συμβάλλουν στη διομαδική συμπεριφορά

Διαφοροποίηση- Κοινωνική σύγκριση και εξουσία- καθορισμός του προτύπου μέσα σε ανταγωνιστικές σχέσεις- πείραμα Lemaine- κατασκηνώσεις και σπάγγος

Στρατηγικές κοινωνικής δημιουργικότητας: ανεύρεση νέων διαστάσεων σύγκρισης- επαναπροσδιορισμός αξίας σύγκρισης- εγκατάλειψη σύγκρισης με ομάδα υψηλότερης κοινωνικής θέσης και αναζήτηση ομάδων χαμηλότερης κοινωνικής θέσης

Διατήρηση καθεστηκυίας τάξης

Κοινωνική σύγκριση και αλλαγή

Moscovici- αλλαγή κοινωνικών αναπαραστάσεων- γενετικό μοντέλο

Mugny & Perez- Θεωρία επεξεργασίας της σύγκρουσης- αποδέσμευση πηγής από μήνυμα- ρόλο παίζει το μήνυμα

Συναίσθημα σχετικής αποστέρησης- συλλογικές δράσεις

Πέντε στάδια διομαδικών σχέσεων

 

 

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ

Αναφερθείτε στα τέσσερα είδη σφάλματος που ελαχιστοποιούν την ακρίβεια των δειγματοληπτικών ερευνών.

(Βιβλίο Σταλίκα, Μεθοδολογία έρευνας και Στατιστική, σελ. 202)

Στις δειγματοληπτικές έρευνες, το σφάλμα ορίζεται ως η διαφορά μεταξύ μιας εκτιμώμενης τιμής που παράγεται από τα δεδομένα της έρευνας και της πραγματικής τιμής των μεταβλητών του υπό μελέτη πληθυσμού. Σκοπός κάθε επιτυχημένης μελέτης είναι πρωτίστως να ελαχιστοποιήσει τέσσερα είδη σφάλματος για να είναι ακριβή τα αποτελέσματα.

Το σφάλμα κάλυψης: οφείλεται σε ένα μη αντιπροσωπευτικό δειγματοληπτικό πλαίσιο σε σχέση με τον πληθυσμό της μελέτης.

Το δειγματοληπτικό σφάλμα: διαφορά που προκύπτει από την εκτίμηση ενός δείγματος μιας δειγματοληπτικής μονάδας και την εκτίμηση του συνόλου των δειγματοληπτικών μονάδων του πλαισίου.

Το σφάλμα μη απάντησης: διαφορά της εκτίμησης, που δίνεται όταν μόνο ένα τμήμα των δειγματοληπτικών μονάδων ανταποκριθούν σε σχέση με το σύνολο των μονάδων που ανταποκρίθηκαν.

Το σφάλμα μέτρησης: διαφορά μεταξύ της εκτίμησης που παράχθηκε από τις ανακριβείς απαντήσεις και της πραγματικής τιμής.  

 

 

Νέα προκήρυξη με αλλαγές...

 στην Κλινική Ψυχολογία

 

https://psychology.panteion.gr/index.php/about-us/undergraduate-psychology/graduate-admission-examinations

 

C. «ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ»

Θεματικές ενότητες
 Ορισμός αντικειμένου, πλαίσια εργασίας και εκπαίδευση στην Κλινική Ψυχολογία
 Ιστορική εξέλιξη της Κλινικής Ψυχολογίας
 Θεωρητικά μοντέλα και μέθοδοι παρέμβασης στην Κλινική Ψυχολογία
 Αξιολόγηση των νοητικών ικανοτήτων, της συμπεριφοράς και της προσωπικότητας στην
κλινική ψυχολογία
 Η συνέντευξη στην κλινική ψυχολογία
 Ψυχομετρική αξιοπιστία και εγκυρότητα
 Ψυχολογικές Θεωρίες προσωπικότητας: Ψυχαναλυτική προσέγγιση, Νεοψυχαναλυτική
προσέγγιση, Συμπεριφοριστική προσέγγιση, Γνωστική προσέγγιση, Γενετική
προσέγγιση, Ανθρωπιστική προσέγγιση, Προσέγγιση κοινωνικής μάθησης, Προσεγγίσεις
περιορισμένου βεληνεκούς
 Προκαλούμενη συμπεριφορά στην κλινική πρακτική
 Συντελεστική συμπεριφορά στην κλινική πρακτική
 Ψυχοπαθολογία
 Μοντέλα κατανόησης και θεραπείας της ψυχοπαθολογίας και των προβλημάτων
ψυχικής υγείας
 Βασικές αρχές αξιολόγησης και έρευνας στην Κλινική Ψυχολογία
 Διαπολιτισμικά ζητήματα στην Κλινική Ψυχολογία
 Νομικά και δεοντολογικά ζητήματα στην Κλινική Ψυχολογία

Ενδεικτική βιβλιογραφία
i. L. Heiden & M. Hersen (2011) Εισαγωγή στην κλινική ψυχολογία. Αθήνα: Εκδόσεις
Πεδίο.
ii. P. Bennett (2010) Κλινική ψυχολογία και ψυχοπαθολογία. Αθήνα: Εκδόσεις Πεδίο.
iii. D.P. Schultz & S.E. Schultz (2021) Ψυχολογικές Θεωρίες Προσωπικότητας. Αθήνα:
Εκδόσεις Πεδίο.
iv. Ρ. Mέλλον (2013) Ψυχολογία της συμπεριφοράς (3η έκδοση). Αθήνα: Εκδόσεις Πεδίο.
v. Ρ. Μέλλον (2010) Κλινική ψυχομετρία. Αθήνα: Εκδόσεις Πεδίο.
vi. Kring, A.M., Davison, G.C., Neale, J.M., & Johnson, S.L. (2010). Ψυχοπαθολογία.
Αθήνα: Gutenberg.

 

 

Η Θεωρία Κοινωνικής Ταυτότητας και η επίδραση στη συμπεριφορά μας

Η κοινωνική ταυτότητα είναι μέρος του εαυτού, που καθορίζεται με βάση την υπαγωγή στην ομάδα. Το άτομο ως μέλος μιας ομάδας διαμορφώνει την κοινωνική του ταυτότητα και το άτομο φέρει τόσες κοινωνικές ταυτότητες όσες είναι και οι ομάδες υπαγωγής. Η θεωρία αυτή αναπτύχθηκε από τους κοινωνικούς ψυχολόγους Henri Tajfel και John Turner, τη δεκαετία του 1970. Οι θεωρητικοί αυτοί περιέγραψαν τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνεται η κοινωνική ταυτότητα, μέσα από τη διαδικασία της κοινωνικής σύγκρισης και της κατηγοριοποίησης. Η θεωρία περιγράφει τους τρόπους με τους οποίους η κοινωνική ταυτότητα μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά του ατόμου κατά την αλληλεπίδραση με τους άλλους. 

 

Ο Tajfel στις πρώιμες εργασίες του παρατήρησε και επισήμανε τον ρόλο που παίζουν οι αντιληπτικές διεργασίες, που καταλήγουν στα κοινωνικά στερεότυπα και στην προκατάληψη. Έκανε ένα σύνολο από έρευνες στις οποίες εξέτασε τον τρόπο που συμπεριφέρονται οι άνθρωποι μέσα σε διαφορετικές ομάδες. Η βασική σύγκριση για να καθορίσει κάποιος την ταυτότητά του είναι με την ομάδα υπαγωγής (ενδοομάδα), ενώ ταυτόχρονα συγκρίνεται και με τα μέλη άλλων ομάδων (εξωομάδες). Γενικά, ο Tajfel παρατήρησε μια τάση να ευνοούμε την ομάδα στην οποία ανήκουμε (ευνοιοκρατία) και να διαφέρουμε όσο το δυνατόν περισσότερο από τις άλλες ομάδες.

Ο όρος κοινωνική ταυτότητα χρησιμοποιείται για να περιγράψουμε τον τρόπο που το άτομο αντιλαμβάνεται τον εαυτό του με βάση τις κοινωνικές ομάδες στις οποίες ανήκει. Η Θεωρία Κοινωνικής Ταυτότητας τονίζει την ανάγκη των ανθρώπων να βρίσκονται μέσα σε ομάδες που θα τους εξασφαλίζουν θετική κοινωνική ταυτότητα. Προϋπόθεση για την απόκτηση και διατήρηση μιας θετικής κοινωνικής ταυτότητας είναι να νιώθει το άτομο ότι ανήκει σε μια ομάδα στην οποία δεν εμφανίζει μεγάλες διαφορές από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας. 

 

Η Θεωρία αυτή αποτελεί τη βάση για τη μελέτη και ερμηνεία των διομαδικών σχέσεων. Πρόκειται για μια θεωρία που στηρίζεται σε τρεις γνωστικές διεργασίες, που είναι η κοινωνική κατηγοριοποίηση, η κοινωνική ταύτιση και η κοινωνική σύγκριση. Η κοινωνική κατηγοριοποίηση είναι η διαδικασία με την οποία οργανώνουμε τα άτομα σε κοινωνικές ομάδες ώστε να κατανοήσουμε τον κοινωνικό κόσμο γύρω μας. Μέσα από αυτή τη διαδικασία έχουμε τη δυνατότητα να ορίσουμε που ανήκουμε εμείς και που ανήκουν οι άλλοι. Συνήθως, ορίζουμε τους ανθρώπους σύμφωνα με τις κοινωνικές κατηγορίες στις οποίες ανήκουν παρά με βάση τα ατομικά τους χαρακτηριστικά. Η δεύτερη γνωστική διεργασία είναι η κοινωνική ταύτιση, που αφορά την ταυτοποίηση του ατόμου ως μέλους της ομάδας. Η κοινωνική ταύτιση οδηγεί το άτομο να συμπεριφέρεται με τον τρόπο που πιστεύει ότι πρέπει να συμπεριφέρονται τα άτομα αυτής της ομάδας. Το άτομο επενδύει συναισθηματικά στη συμμετοχή του στην ομάδα. Η τρίτη γνωστική διεργασία είναι η κοινωνική σύγκριση, που αφορά τον τρόπο που το κάθε άτομο συγκρίνει την ομάδα του με άλλες ομάδες αναφορικά με το κύρος και την κοινωνική θέση. Στόχος της σύγκρισης είναι το κάθε μέλος της ομάδας να νιώσει θετικά με την ομάδα στην οποία ανήκει εξασφαλίζοντας υψηλά επίπεδα αυτοεκτίμησης.    

 

Σε περίπτωση που το άτομο δεν είναι ευχαριστημένο με την ομάδα στην οποία βρίσκεται υπάρχουν τρεις στρατηγικές που μπορεί να επιλέξει:

Ατομική κινητικότητα: όταν το άτομο δεν νιώθει καλά στην ομάδα του μπορεί να προσπαθήσει να φύγει από αυτή την ομάδα και να μπει σε μια ανώτερη ομάδα.

Κοινωνική δημιουργικότητα: το άτομο μπορεί να βελτιώσει την κοινωνική θέση της υπάρχουσας ομάδας προσαρμόζοντας κάποιο στοιχείο της σύγκρισης μεταξύ των ομάδων. Το άτομο μπορεί να επιλέξει μια άλλη ομάδα σύγκρισης, δηλαδή να εγκαταλείψει την ομάδα σύγκρισης και να βρει μια άλλη, μπορεί να βρει νέες διαστάσεις σύγκρισης ή να επαναπροσδιορίσει την αξία των διαστάσεων της σύγκρισης.

Κοινωνικός ανταγωνισμός: το άτομο προσπαθεί να βελτιώσει συλλογικά την κοινωνική θέση της ομάδας.

Η Θεωρία Κοινωνικής Ταυτότητας προτείνει ένα σύνολο από στρατηγικές ώστε να μπορέσει το άτομο να βελτιώσει ή να διατηρήσει μια θετική κοινωνική ταυτότητα.

 

 

 

 

Πηγές:

Tajfel, Henri & John Turner. (1979). “An Integrative Theory of Intergroup Conflict.” The Social Psychology of Intergroup Relations, edited by William G. August and Stephen Worchel, Brooks/Cole, (pp. 33-47).

Χρυσοχόου, Ξ. & Παπαστάμου, Στ. (2008). Η θεωρία της κοινωνικής σύγκρισης. Στο βιβλίο του Στ. Παπαστάμου (Επιμ.), Εισαγωγή στην κοινωνική ψυχολογία. Η παράδοση (Τόμ. Β’), (σελ. 281- 304). Αθήνα: Πεδίο.

 

 

Κουραβάνας Νικόλαος- Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, MSc.